Obaj jesteśmy świadomi, że przezwyciężenie podziałów nie jest łatwym zadaniem oraz że pełna komunia będzie darem Ducha Świętego. Ten sam Duch prowadzi nas i wzywa również dzisiaj do poszukiwania rozwiązań istniejących wciąż kontrowersji doktrynalnych oraz do głębszego zaangażowania się we wspólne świadectwo i misję.
Duch Święty wzywa nas do jedności - przesłanie Jana Pawła II
do Arcybiskupa Canterbury, Watykan, 13 lutego 2003 r.
Wspólna wiara w Chrystusa Pana zobowiązuje nas do dawania zgodnego świadectwa «dobrej nowinie o pokoju» (por. Ef 6,15). My pierwsi powinniśmy otworzyć się na innych wierzących, aby w jedności
z nimi, odważnie i wytrwale podejmować wielkie dzieło budowy pokoju, którego świat pragnie,
ale którego nie potrafi do końca osiągnąć. "Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam", powiedział nam Jezus (J 14,27). Ta Boża obietnica napełnia nas nadzieją, więcej - zakorzenioną w Bogu pewnością, że pokój jest możliwy, ponieważ "dla Boga (...) nie ma nic niemożliwego" (Łk 1,37). Prawdziwy bowiem pokój jest zawsze darem Boga, zaś dla nas chrześcijan jest cennym darem zmartwychwstałego Pana (por. J 20,19.26).
Na wielkie wyzwania współczesnego świata, umiłowani bracia i siostry w Kościele katolickim, wypada odpowiedzieć jednocząc siły z tymi,
z którymi łączą nas pewne podstawowe wartości, przede wszystkim religijne i moralne. Do wyzwań, które muszą by podejmowane, należy wciąż sprawa pokoju. Budować go wspólnie z innymi wierzącymi znaczy już żyć w duchu ewangelicznego błogosławieństwa: «Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi» (Mt 5,9).
Wierzący zjednoczeni w budowaniu pokoju - Orędzie na XXV Światowy Dzień Pokoju (1992), Watykan, 8 grudnia 1991 r.
|
