cztery wykłady o Kościele

Jacek Salij OP



I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już /odtąd/ nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł Zasiadający na tronie: Oto czynię wszystko nowe. I mówi: Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe. I rzekł mi: Stało się. Jam Alfa i Omega, Początek i Koniec. Ja pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia. Zwycięzca to odziedziczy i będę Bogiem dla niego, a on dla mnie będzie synem. A dla tchórzów, niewiernych, obmierzłych, zabójców, rozpustników, guślarzy, bałwochwalców i wszelakich kłamców: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga. I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, co trzymają siedem czasz pełnych siedmiu plag ostatecznych, i tak się do mnie odezwał: Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka. I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte - Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Boga. źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: Miało ono mur wielki a wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach - dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela. Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka. A ten, który mówił ze mną, miał złotą trzcinę jako miarę, by zmierzyć Miasto i jego bramy, i jego mur. A Miasto układa się w czworobok i długość jego tak wielka jest, jak i szerokość. I zmierzył Miasto trzciną poprzez dwanaście tysięcy stadiów: długość, szerokość i wysokość jego są równe. I zmierzył jego mur - sto czterdzieści cztery łokcie: miara, która ma anioł, jest miarą człowieka. A mur jego jest zbudowany z jaspisu, a Miasto - to czyste złoto do szkła czystego podobne. A warstwy fundamentu pod murem Miasta zdobne są wszelakim drogim kamieniem. Warstwa pierwsza - jaspis, druga - szafir, trzecia - chalcedon, czwarta - szmaragd, piąta - sardoniks, szósta - krwawnik, siódma - chryzolit, ósma - beryl, dziewiąta - topaz, dziesiąta - chryzopraz, jedenasta - hiacynt, dwunasta - ametyst. A dwanaście bram to dwanaście pereł: każda z bram była z jednej perły. I rynek Miasta to czyste złoto jak szkło przeźroczyste.

z Apokalipsy świętego Jana, rozdział 21, 1-21

jeśli masz jakieś pytania, sugestie czy komentarze na temat wykładu to bardzo prosimy


1. Co to znaczy, że jesteśmy Kościołem?

2. Katolicyzm - co to takiego jest?

3. Świętość Kościoła i zło w Kościele - jak to się wzajemnie do siebie ma?

4. Czy w Kościele musi być papież?

A ponadto trochę na temat kapłaństwa kobiet i pięciu innych podobnie gorących problemów

> Jan Paweł II: encyklika Veritatis Splendor
o niektórych podstawowych problemach nauczania moralnego Kościoła

> Konstytucja Dogmatyczna o Kościele: Lumen gentium

> Jan Paweł II: katechezy o Kościele
[Kościół w zamyśle Bożym według Pisma Świętego / Kościół wspólnotą wiary, miłości i życia sakramentalnego / Widzialna struktura Kościoła - od Apostołów do Biskupów / Posługa Następcy św. Piotra we wspólnocie chrześcijańskiej / Posługa prezbiterów i diakonów / Świeccy we wspólnocie chrześcijańskiej / Zakonnicy i życie konsekrowane we wspólnocie chrześcijańskiej / Misyjny wymiar Kościoła / Ekumenizm]

> Jacek Salij OP: Dlaczego kobiety nie sprawują Eucharystii?
„To, że w czasach, kiedy kobiety są rektorami wyższych uczelni i prezydentami państw, Kościół nie dopuszcza ich do kapłaństwa, utrwala tylko obraz Kościoła jako instytucji, która nie nadąża za postępem i która ma kłopoty z odnalezieniem się we współczesności”. Jak Ojciec by się ustosunkował do tego zarzutu? Co Ojciec odpowie na argument, że sam Pan Jezus upoważnił Samarytankę, żeby ogłosiła Go swoim rodakom jako Mesjasza (J 4,28n)? Nawet więcej: kobiety były najdosłowniej pierwszymi świadkami zmartwychwstania i to one zwiastowały tę nowinę apostołom (Mt 28,7; Mk 16,7; Łk 24,22–24; J 20,2).

> Jacek Salij OP: Pan Bóg nas kocha i to jest naprawdę ważne
Konstytucja Duszpasterska o Kościele w Świecie Współczesnym; z ojcem Jackiem Salijem rozmawiają Tomasz Królak i Tomasz Wiścicki

> Maciej Zięba OP: Rozmowy o Janie Pawle II, Kościół i świat współczesny; fragment książki "Niezwykły pontyfikat" wydanej przez wydawnictwo Znak. Z ojcem Maciejem Ziębą OP rozmawia Adam Pawłowicz
Teologowie, którzy znaleźli się w konflikcie z Janem Pawłem II powołują się na "ducha Soboru". Jan Paweł II zdaje się to nauczanie Soborowe rozumieć inaczej. Czy Papież jest jedynym autorytatywnym interpretatorem Soboru, czy też na przykład jego następca będzie mógł zmienić linię Kościoła? Jaka jest rola biskupów i teologów w pogłębianiu zrozumienia Soboru?

> Jacek Salij OP: Wierzymy w Chrystusa, trwając w Jego Kościele (komentarz do Deklaracji Dominus Iesus)
Deklaracja "Dominus Iesus" napisana jest w duchu jednoznacznego szacunku dla innych religii i wyznań. Jej celem jest jasne przypomnienie, że w Kościele katolickim w Pana Jezusa staramy się wierzyć naprawdę i że wobec tego jest nam nie po drodze ze współczesnym relatywizmem.

> Wojciech Jędrzejewski OP: Być dzieckiem Kościoła
... temat naszego dziecięctwa wobec Kościoła. Jest to tajemnica odnosząca się do Oblubieńczej relacji Chrystusa i Niewiasty - którą jest Eklezja, rodząca Bogu nowe potomstwo. Miłość Trójcy do uległej Małżonki stanowi "miejsce naszych narodzin", ślubną alkowę.

> Józef Puciłowski OP: Ludzie w zarękawkach i wesolutcy chrześcijanie
Gdy rozmawiam z ludźmi o Kościele, wolę mieć za rozmówców ludzi myślących, szukających, penetrujących - wierzących i stojących z dala od wiary. Najtrudniej rozmawia mi się z ludźmi w firmowych zarękawkach. Są tak sprawiedliwi, by użyć języka Biblii, że - i to jest myśl okropna - często wydaje mi się, iż Pan Jezus omija ich z daleka. Skoro wszystko o Nim i Jego Kościele wiedzą...

> Wojciech Jędrzejewski OP: Zanim porzucisz Kościół
W ostatnich latach niemała liczba osób, dotąd identyfikujących się z Kościołem, podjęła decyzję o "separacji", bądź definitywnym z nim rozwodzie. Prawdopodobnie jakaś część katolików poważnie się zastanawia nad takim krokiem. Być może powiedzieli sobie: "To ostatnia próba; moja cierpliwość jest na wyczerpaniu. Kościół nie dorasta do swego powołania i nie zasługuje na mandat mojego zaufania i lojalności; nie sprawdza się jako wiarygodna, religijna instytucja, usiłując zbyt daleko wkraczać w moje prywatne życie, tudzież w wymiar społeczny i polityczny."

> Maciej Zięba OP: Dlaczego Kościół przeprasza?
Zawsze naszym udziałem są zasługi i świętość poprzednich pokoleń, ale też w jakiś sposób ich błędy i grzechy. Odwaga w patrzeniu na słabości pozwala Kościołowi stale się nawracać i w odróżnieniu od wspólnot czysto ludzkich nie tracić swojej tożsamości. Wszelkie ludzkie wspólnoty bowiem, polityczne, kulturowe, ideologiczne, w końcu się rozsypują, a Kościół idzie przez dzieje już dwa tysiące lat, wciąż odnawiany przez Ducha Prawdy, coraz bardziej wiekowy i wciąż młody.