|
|||||
jeśli masz jakieś pytania, sugestie czy komentarze na temat wykładu to bardzo prosimy 
|
1. Punkt wyjścia - ludzkie DOŚWIADCZENIE -- "inności" w świecie przyrody -- wolności i czynu -- poznania prawdy 2. Droga ROZUMOWEGO dochodzenia do prawdy o godności, wolności i powołaniu osoby ludzkiej 3. Co o człowieku mówi nam OBJAWIENIE? Dlaczego "nie możemy sami siebie do końca zrozumieć bez Chrystusa"? (Jan Paweł II) -- jaki jest sens życia, choroby, cierpienia? -- dlaczego wolność budowana bez Chrystusa grozi wewnętrznym zniewoleniem? @ Jaki jest sens pracy? @ Jak spełnić się w życiu? @ O prawach człowieka - jakie one są i skąd? @ Co Papież mówi o godności kobiety? @ O co chodzi w dogmacie o grzechu pierworodnym? Czy to nie jest jakaś forma odpowiedzialności zbiorowej? |
||||
|
> Jan Paweł II: list apostolski Mulieris Dignitatem o godnści i powołaniu kobiety > Jan Paweł II: Chwała Trójcy Świętej w żywym człowieku W obecnym Roku Jubileuszowym nasze katechezy poświęcamy tematowi uwielbienia Trójcy Świętej. Po rozważeniu chwały Trzech Osób Boskich w stworzeniu, w dziejach i w tajemnicy Chrystusa, kierujemy spojrzenie na człowieka, by odnaleźć w nim świetlane odbicie Bożego działania. > Jarosław Kupczak OP: Kościół na drogach człowieka Filozof Karol Wojtyła i teolog Jan Paweł II patrzy na człowieka w świetle tajemnicy stworzenia. Zwieńczenie twórczości filozoficznej Karola Wojtyły z okresu przedpapieskiego, znaczonej przez takie pozycje, jak Miłość i odpowiedzialność, Osoba i czyn, stanowią wspaniałe katechezy o teologii ciała, które są zamyśleniem nad pierwszymi trzema rozdziałami Księgi Rodzaju. Powstały one w późnych latach 70. i były zamierzone jako pozycja książkowa, zamykająca antropologiczną refleksję Wojtyły. Historia i opatrzność chciały inaczej. Okazało się, że Karol Wojtyła, myśliciel i antropolog został papieżem i te jego przemyślenia zostały wykorzystane jako katechezy środowe, uzyskując dzięki temu zupełnie inny status w Kościele i w teologii. Zostały wygłoszone przez urzędującego Papieża jako część jego nauczania. Możemy wysłuchać w nich wskazanie, że każdy człowiek nosi w sobie tajemnicę swojego początku, to znaczy tajemnicę stworzenia. Najlepsze poznanie człowieka dokonuje się — jak pięknie Wojtyła powie w swoim wierszu Matka — kiedy się zamknie oczy i podda się poznaniu nadprzyrodzonemu, które przychodzi z wiary. Dopiero wtedy można poznać, kim jest człowiek. > Jarosław Kupczak OP: Dwaj świadkowie Często zastanawiamy się, w jakim stopniu Jan Paweł II jest "polskim Papieżem", to znaczy w jakiej mierze fakt, że wychował się w kraju nad Wisłą, a swojej wiary, posługi kapłańskiej i biskupiej uczył się w grodzie wawelskim, kształtuje jego rozumienie Kościoła powszechnego i własnej posługi biskupa Rzymu. W tym kontekście ważne wydaje się spostrzeżenie jednego z autorów rozważań, że Jan Paweł II "wyszedł z krakowskiej szkoły miłosierdzia, gdzie głównymi wykładowcami byli: św. brat Albert Chmielowski i bł. siostra Faustyna Kowalska." Dzięki encyklice Dives in misericordia, to polskie, krakowskie doświadczenie Bożego miłosierdzia, stało się wezwaniem i darem dla całego Kościoła i całej ludzkości. Możemy być z tego powodu dumni i wdzięczni Bogu. > Stefan Świeżawski: Kondycja współczesnego człowieka z prof. Stefanem Świeżawskim rozmawia Krzysztof Kamiński > Paweł Krupa OP: Anioł czy demon? kobieta i ciało w kulturze średniowiecza W średniowiecznych tawernach, na dworach, a może i w mniszej klauzurze opowiadano sobie następującą anegdotę: młody zakonnik, który jako dziecko oddany został do klasztoru, opuszcza po raz pierwszy jego mury w towarzystwie doświadczonego i wiekowego współbrata. Nie ujechali daleko, kiedy drogę przebiegły im wiejskie dziewczęta. Młody mnich, oniemiały z wrażenia, pyta o pochodzenie tych niezwykłych stworzeń. "To demony!" - wykrzyknął świątobliwy starzec. A na to braciszek z westchnieniem: "Nigdy nie podejrzewałem, że złe duchy mogą być tak piękne". |
